Hoe het begon

Het was 1976 toen ik voor de eerste maal als reisleider met een groep toeristen naar Sri Lanka trok.  Dit prachtige exotische land was in en de volgende jaren herhaalden we het programma.

Tijdens de rondreis in 1985 merkte een van mijn medereizigers op dat hier bijna niemand een bril droeg.  Dit was het eigenlijke begin van alles.

Toen we nadien aankwamen in Colombo vroegen we hierover meer uitleg aan onze reisagent.  Waren er hier dan niet meer mensen met afwijkingen of sleet op de ogen ?  “Veel mensen kunnen geen bril kopen” vertelde hij ons.  “Eerst en vooral zijn er weinig oogartsen en moeten de mensen daarvoor naar de hoofdstad komen.  De verplaatsing én de arts kosten geld en daarbij komt dan nog eens de prijs van de bril zelf.  Voor de meesten kàn dat niet !”.  “Maar,” zo vervolgde de directeur van het reisagentschap, “ik ben voorzitter van de Lions Club en wij brengen elk jaar met behulp van oogartsen en optiekers gratis oude brillen naar behoeftige mensen die ze nodig hebben.  Kun jij soms in België brillen inzamelen ?”.  Dat sprak me aan.

Eens terug in ons land begon ik ermee.  De slogan “Brillen voor Dillen” zag men al vlug in scholen, in gemeentehuizen, rusthuizen en supermarkten.  Het resultaat overtrof alle verwachtingen.  De volgende keer trok ik naar Sri Lanka met een paar valiezen vol afgedankte brillen.  En die kwamen alle terecht en tot vandaag brachten we meer dan 20.000 brillen naar Sri Lanka!

D1000217

Na dit verheugend succes stelde men me voor ook mee te werken aan het Sevana Sarana Foster Parents Scheme van de Srilankaanse regering door kansarme kinderen financieel te adopteren.  Ik hoopte op een honderdtal, hoogstens op tweehonderd adopties.  Maar ook dit initiatief nam een ongekende vlucht en op dit ogenblik tellen we meer dan 2.000 kinderen die door onze leden financieel werden geadopteerd.

Enkele adoptie-ouders vergezelden me op de volgende reis naar Sri Lanka en bezochten hun kind.  Dit bracht ons weer een stap verder.  “Mijn kind woont in een hut.  Ik wil voor die familie een huisje bouwen”, besloten sommigen bijna wenend.  Een huisje kostte toen 1.000 USD of 35.000 oude BEF (door de stijging van de prijs van de bouwmaterialen is dit nu tweemaal zoveel).
Daarom startte ik in 1989 samen met enkele gemotiveerde vrijwilligers, hier en in Sri Lanka, met een gestructureerde organisatie om al de gelden veilig en gecontroleerd naar de gepaste rekening in Sri Lanka te sturen.  De vereniging zonder winstoogmerk “Adoptie Sri Lanka” werd boven de doopvont gehouden.

Nu opende zich een wereld vol kansen om mensen te helpen.  Scholen, weeshuizen, hospitalen, noodlijdende families, zieken, … .  Talrijke vrienden stonden open voor onze idealen en deden spontaan een storting.  Dankzij een correcte boekhouding kregen we vanwege de Minister van Financiën het recht om een fiscaal attest af te leveren.  Met een reeks voordrachten in scholen en voor de meest uiteenlopende verenigingen tot in alle hoeken van het Vlaamse land bereikte ik talrijke mensen.  Het werd als een rollende sneeuwbal.

We bouwden tientallen huizen, meerdere kleuterscholen, een speeltuin voor gehandicapte kinderen, weeshuizen, een beroepsschool voor jongens en een voor meisjes.

0950  meisjesweeshuis

Waterleidingen werden aangelegd.  We hielpen oude en zieke mensen, verschaften studiebeurzen aan jongeren.  Rolstoelen, hospitaalbedden, geneesmiddelen, allerlei medische apparatuur voor hospitalen … alles kwam terecht.  Ondertussen hielpen we ook op andere vlakken: een braille uurwerk voor een blinde, twee hartoperaties, een nieroperatie, een operatie aan de verbrande benen van een man, voedselpakketten voor zeer arme families.  Onze hulp strekt zich op dit ogenblik uit over heel het eiland en gaat naar uitlopende vormen van ondersteuning.

0843

kinderafdeling2

We danken hierbij al diegenen die op een of andere manier hebben bijgedragen tot het succes van onze vereniging Adoptie Sri Lanka vzw door het bijeenbrengen van gelden en materialen.  Mogelijk beseffen ze niet wat wij allen samen betekenen voor zovelen in Sri Lanka, dankzij schenkingen, rechtstreeks en onrechtstreeks, van meer dan 1.350.000 euro (ca 200 miljoen roepis)

En … we zoeken nog steeds nieuwe weldoeners en vrijwilligers die zich geroepen voelen om ons hierbij te helpen.

Gaston DILLEN (1933-2010)
erevoorzitter
Adoptie Sri Lanka vzw